Veel ouders maken zich zorgen over wat hun kinderen eigenlijk uitspoken op het internet. Is er niemand die misbruik maakt van de gegevens die ze online zetten? Hoe kan een ouder zijn kind zo goed mogelijk beschermen? Deze vragen worden beantwoord in dit boekje, dat echter in de eerste plaats bestemd is voor de jonge multimediagebruiker. Nico De Braeckeleer ging het overgrote deel van de mosterd halen bij het initiatief ‘ik beslis’ van de Commissie voor de bescherming van de persoonlijke levenssfeer. Deze commissie richtte de website www.ikbeslis.be op, waar je als kind, ouder of leerkracht terechtkan voor meer informatie over hoe je privacy te beschermen.
De belangrijkste items komen in dit boekje aan bod. In korte hoofdstukjes krijg je een overzicht van zowat alles waarmee je kan worden geconfronteerd in dit digitale tijdperk, zoals het gebruiken van verschillende e-mailadressen, delen van foto’s en andere zaken via sociale netwerksites, bloggen, cyberpesten, nepmails, virussen enz.
Vandaag de dag weten jongeren zelf erg veel over het internet, in sommige gevallen zelfs meer dan hun ouders. Het ligt dus niet meteen voor de hand om hier een informatieve gids over samen te stellen waar ze iets uit kunnen leren. Anderzijds gaan ook heel wat jongeren achteloos om met de persoonlijke gegevens die ze online zetten en staan ze niet meteen stil bij de mogelijke impact. Dit boekje kan van pas komen als een instrument om hen bewuster te maken. Zo zijn bijvoorbeeld de tips over nepmails interessant, want ook volwassenen laten zich hier nog geregeld door foppen. De Braeckeleer geeft ook wat tips die aanzetten tot nadenken over je gedrag in de digitale wereld, bijvoorbeeld in verband met cyberpesten. Er zijn echter ook wel wat tekortkomingen aan dit boek: alles moet schitteren om de aandacht van kinderen te trekken, dus wordt er veel gebruik gemaakt van kleuren, prenten, verschillende lettertypes of kaders met emoticons (die niet altijd kloppen). 'Overdaad schaadt', in dit geval gaat die stelling zeker op. De tekst komt ook wel eens betuttelend over. Daarnaast hoort het boekje thuis in de reeks ‘Lach & leer’ wat zorgt voor een reeks geforceerde 'grapjes' zoals ‘mijn pincode is 4687. Grapje! Het is 7684! :)’ Deze grapjes zijn dikwijls niet grappig en hebben geen meerwaarde.
Of dit boekje dus jongeren zal boeien, is zeer de vraag. [Stéphanie Cuyt] Verberg tekst

Vrij klein formaat uitgave over het ontwikkelen van mediawijsheid door kinderen, of: hoe kunnen jongens en meisjes vanaf de middenbouw basisschool zelfbewust en veilig gebruik leren maken van het internet? De informatie wordt op een veelzijdige en kleurrijke wijze aangereikt in korte hoofdstukjes. Begrippen worden uitgelegd evenals het gebruik van emoticons. Cartoonachtige kleurenillustraties en het gebruik van verschillende lettertypen - wisselend van kleur en grootte - maken het geheel aantrekkelijk. In tal van geaccentueerde puzzelstukjes passeren regels en afspraken, veiligheidstips, gedragscodes en ook ronduit waarschuwingen voor kinderen de revue. Het boekje besluit met een uitermate relevant nawoord van de Commissie voor de bescherming van de persoonlijke levenssfeer (van kinderen), tips voor ouders en leerkrachten, bronnenvermelding, verwijzing naar informatieve websites en eenvoudig register. Deeltje uit de aantrekkelijk vormgegeven, inspirerend pedagogisch-educatieve reeks 'Lach & Leer'*. Leerzame uitgave waarin het onderwerp op een relativerende manier, met humor en een knipoog, behandeld wordt. Vanaf ca. 9 t/m 13 jaar. Verberg tekst