Het is het jaar 2013. De bemanning van de Amerikaanse onderzeeër USS Michigan is verdiept in een reeks militaire oefeningen net buiten de Pakistaanse kust als de boot opdracht krijgt om zich naar de Iraanse kust te begeven. Daar aangekomen ontvouwt zich een nieuwe missie: een SEALs-team moet twee Iraanse dissidenten oppikken die gevoelige informatie hebben over het nucleaire programma van Iran. Dit vormt kort samengevat de eerste honderd bladzijden van Larry Bonds bijna vijfhonderd pagina’s tellende actiethriller Vluchtplan. Als lezer kom je meteen veel, heel veel, te weten over de werking van een nucleaire installatie en hoe het leven eruitziet in een onderzeeër. Bond, zelf ooit marineofficier en militair analist, gunt ons een heel gedetailleerde en goed gedocumenteerde blik op de marine. Helaas komt deze massa aan veelal technische informatie het tempo niet ten goede. Pas wanneer het SEALs-team, door omstandigheden aangevuld met Jerry Mitchell, eerste officier op de USS Michigan en vertrouwd personage voor wie Bonds eerdere boeken las, voet op Iraanse bodem zet, wordt het even heel spannend. Het team kan al gauw contact maken met de twee Iraniërs, een getrouwd koppel van wie de vrouw zwanger blijkt. Wat volgt is een soms iets te lang uitgesponnen kat-en-muisspel met de Iraanse veiligheidsdienst en de Iraanse Revolutionaire Garde.
Het is duidelijk dat Bond, die een aantal boeken met Tom Clancy schreef, barst van de kennis over het Amerikaanse leger. De scènes in de onderzeeër zijn levensecht, net als de dialogen. SEALs schijnen een soort supermannen te zijn waar Bond doorheen het boek heel veel respect voor laat blijken. Tegelijkertijd valt de vijand vooral op door zijn amateurisme en domme agressie. Sommige Iraanse personages zouden zo uit een Sylvester Stallone-film kunnen komen. Bond hoedt zich voor echt politiek incorrecte uitspraken, maar het is heel duidelijk wie de helden zijn. De Amerikanen kunnen zich op veel meer technische snufjes beroepen – hier sluipt dan toch een beetje Bond, James Bond, in het verhaal – waardoor de strijd nooit evenwaardig gestreden wordt. Dat het team het min of meer heelhuids zal halen, staat buiten kijf. Maar slagen ze erin om de informanten in Amerikaanse handen te krijgen vooraleer Israël in de Iraanse val trapt en er een nieuwe wereldoorlog losbarst? Al bij al biedt Vluchtplan een bijzonder kijk achter de dagelijkse nieuwsberichten over de Iraanse kwestie. Knap hoe Bond zo inspeelt op de actualiteit. Het boek had een derde dunner mogen zijn. Schrap de volgende keer een paar ‘Jawel, captains’ en opsommingen over het Amerikaanse wapenarsenaal en we zijn helemaal tevreden. [Bie Van Giel] Verberg tekst

Een SEAL-commando moet van het strand in Iran twee wetenschappers oppikken die belangrijke informtie hebben over het Iraanse kernprogramma. Iran probeert namelijk een oorlog uit te lokken met Israel door valse informatie te verspreiden. Maar de reddingsoperatie mislukt en voor de commando’s begint een levensgevaarlijk kat en muisspel met het Iraanse leger op voor hen vreemd grondgebied. Spannend verhaal dat leest als een rit in een wilde achtbaan van de auteur die o.a. samen met Tom Clancy diverse techno-thrillers schreef en zelf oorloggames ontwikkelt. Het verhaal kent weliswaar veel technische informatie (overigens helder geschetst), maar na de wat trage start volgt een aaneenschakeling van spanning. Als lezer voel je je sterk verbonden met de vluchtende groep. Het verhaalperspectief wisselt voortdurend tussen de Iraniërs, de Amerikanen en de politieke consequenties. Het taalgebruik is niet moeilijk en het verhaal is, zeker voor de fans van Tom Clancy, goed te volgen. Voorin een kaart van Iran en het gebied waar het verhaal zich afspeelt; achterin een verklarende woordenlijst. Opvallend is dat de foto op de voorkaft helemaal niets met het verhaal te maken heeft. Kleine druk. Verberg tekst