Elfde deel van een twaalfdelige serie, waarin de verdere belevenissen worden beschreven van Darren Shan. Deze man, die als kind half-vampier geworden is, levert samen met vampiers en gewone mensen een strijd op leven en dood tegen de Heer van het Duister, de persoon die uiteindelijk de volledige macht op aarde in handen zal hebben. Er wordt veel teruggegrepen op gebeurtenissen uit vorige delen. Dit is noodzakelijk om de samenhang te begrijpen, maar het haalt wel de vaart uit het verhaal. Ook de bijfiguren komen niet helemaal tot leven, omdat de innerlijke strijd die de hoofdpersoon moet voeren om niet zelf Heer van het Duister te worden, in dit boek het belangrijkste is. Niettemin kent het verhaal spannende en ook gewelddadige momenten, die leiden naar een waarschijnlijk huiveringwekkende ontknoping die uiteindelijk in het laatste deel te lezen zal zijn. Gevarieerd taalgebruik, vaak bedachtzame stijl, maar het boek laat zich vlot lezen. Geschikt voor jongeren vanaf ca. 13 jaar. Volgt chronologisch op 'Het dodenmeer'*. Verberg tekst

Deel 11 van de Darren-Shan-reeks en het tweede deel van een trilogie binnen de reeks. Voor het eerst sinds hij de overgang gemaakt heeft van mens tot halfvampier is Darren op weg naar zijn thuisstad. Hij voelt zich niet op zijn gemak. Hij wordt gekweld door nachtmerries die een voorspelling doen over de toekomst. Zijn thuisstad is de plaats waar hij de tweede confrontatie met de Heer der Vampanezen zal moeten aangaan. En net nu hij al zijn krachten nodig heeft, komt hij in de overgang van halfvampier tot vampier. Het onvermijdelijke gebeurt: zijn familie en vroegere vrienden worden tot pionnen in de strijd tussen de vampieren en de vampanezen. Zal hij zonder de steun van Meneer Crepsley over voldoende krachten beschikken om de strijd tot een goed einde te brengen? Ook in dit verhaal gaat de saga gewoon verder. De proloog vat summier samen wat vooraf ging, maar ook voor trouwe volgelingen is dit niet meer dan een wrap up. Om echt goed te kunnen volgen moet je de hele reeks gelezen hebben, vooral omdat in dit verhaal heel wat personages uit de vorige 10 boeken optreden. Bovendien wordt de cirkel langzaam gesloten: het einde van de reeks nadert, en we keren terug naar waar en hoe het allemaal begonnen is. De nevenpersonages worden allemaal wel geduid, maar de uitleg is vrij kort, anders zou de vaart van het verhaal te veel afgeremd worden. En vaart heeft het: net zoals in de vorige delen stuwt het verhaal vooruit. Het is heel visueel geschreven. Het verhaal primeert boven de vorm en bevat een goede mix van griezelelementen allerhande. Griezelen, spanning, humor, drama… zelfs een vleugje romantiek: voor elk wat wils. Nu de saga zijn einde nadert, worden heel wat onvermoede relaties en situaties als door een deus ex machina uit de doeken gedaan, zodat ook heel wat losse eindjes uit de vorige delen langzaam afgesloten worden. Ik blijf het allemaal wat vergezocht vinden, al zullen de liefhebbers zeker opnieuw meegesleurd worden in dit -technisch overigens goed geschreven- verhaal, waarbij nieuwsgierigheid naar de afloop primeert.
Verberg tekst