Eon, geschreven door de Australische Alison Goodman, is zowel geschikt voor volwassenen als jongeren. Goodman werd al vaak bekroond, onder meer met een Aurealis Award, een ALA-prijs voor het beste boek voor jongvolwassenen, een Locus Recommended, een James Tiptree Jr. Award enz.
Eon is een twaalfjarige jongen met een fysieke handicap als gevolg van een traumatisch ongeluk in zijn vroege jeugd. Hij is ook een Drakenoog-kandidaat, die ernaar streeft leerling te worden middels de ceremonie van spiegels. Om de twaalf jaar wordt iemand als ascendant gekozen, die de verbinding vormt met de draken. Tegelijkertijd kiest men uit twaalf kandidaten een nieuwe leerling en gaat de cyclus verder. Niemand begrijpt waarom elk jaar een andere draak aan de macht komt om de aarde te kunnen beheersen. Wat dit betreft, vind ik Eon té fantasierijk en tegen het absurde aangrenzen.
Eons opleiding loopt bijna ten einde, wat betekent dat de kandidaten moeten verschijnen voor de Ratdraak. Vanwege zijn handicap kan Eon alleen bouwen op zijn zeer zeldzame gave: hij kan alle twaalf draken zien. Enkel de Spiegeldraak, die al vijfhonderd jaar niet meer is gezien, kan hij niet waarnemen. Eon verbergt bovendien een groot geheim; hij is namelijk Eona, een zestienjarig meisje dat vanwege haar unieke talent om alle twaalf draken te kunnen zien werd uitgekozen door haar meester. Eona wordt opgeleid en gedwongen zich te vermommen als een jongen. Als haar ware identiteit ontdekt wordt, riskeren zij en haar meester de doodstraf. Tijdens de ceremonie wordt Eona echter niet door de ascendant, de Ratdraak, gekozen, maar door de Spiegeldraak, de machtigste van alle draken. Ze wordt al snel ondergedompeld in een gevaarlijke wereld van politieke strijd en intriges, waarin zij haar krachten moet inzetten om controle uit te oefenen op het rijk. Hoewel het een vrij eenvoudig verhaal is, met een aantal voorspelbare momenten, is Eon best een leuk boek dat zich afspeelt in een fascinerende wereld. De roman bevat ook twee interessante verhaalelementen: enerzijds de Aziatische setting (de draken komen bijvoorbeeld overeen met de Chinese dierenriem), anderzijds de (nadruk op) verschillende genderrollen in de maatschappij. Eon is gesitueerd in een patriarchaal Aziatisch land dat de magie van de twaalf energiedraken kanaliseert om aardbevingen op afstand te houden of overstromingen te voorkomen. Hoewel de samenwerking tussen een Drakenoog en een draak vrij krachtig is, kan deze macht toch niet bestaan zonder opoffering. Vrouwen hebben geen plaats in de wereld van de magie van de draak. Er wordt gezegd dat ze een klimaat van corruptie creëren en niet de fysieke kracht hebben om met een draak te kunnen communiceren. Vrouwen zouden te veel in zichzelf zijn gekeerd en niet over de energie beschikken om de waarheid van de wereld te zien. Hierdoor vreest Eona dat haar geslacht ontdekt zal worden, wat zou kunnen resulteren in haar dood. Bovendien wordt zij ook met de nek aangekeken omwille van haar fysieke beperking. In veel opzichten is ze dus de ultieme underdog en worden alle kansen haar ontnomen. Tot Lady Dela opduikt, een contraire — een man met de geest van een vrouw. Haar geluk heeft zij te danken aan de combinatie van zowel haar mannelijke als haar vrouwelijke energie, hoewel sommige hovelingen haar niet op die manier zien. Ze is zeer behulpzaam, goed geïnformeerd en komt verstandig over. Het is interessant te zien hoe Eona met haar tengere lichaam geleerd heeft zich voor te doen als een jongen. In sommige opzichten voelt ze zich ook als een jongen, maar er zijn bepaalde scènes die laten zien dat ze toch liever wat vrouwelijker zou willen zijn. [Rabin Gangadin] Verberg tekst

Elk jaar is een van de twaalf draken aan de macht. Deze draak kiest een nieuwe leerling. Daar komen alleen twaalfjarige jongens voor in aanmerking. Het 16-jarige meisje Eona (ik-figuur) is door haar meester uitgekozen vanwege haar zeldzame talent om alle twaalf de draken te zien. Hij traint haar zodat ze door de Rat-Draak gekozen zal worden. Daarom doet ze zich voor als de twaalfjarige jongen Eon. Maar het is niet de Rat-Draak die haar kiest. Eerste deel uit een serie. Geschreven met wat plechtstatig taalgebruik: niet de stijl waarin een zestienjarig meisje zou vertellen. De zinnen zijn ook lang, waardoor het verhaal niet zo vlot leest. Het is wel spannend en er zit veel actie in. Helaas verklapt de flaptekst de verkeerde gebeurtenissen, waardoor het verhaal erg clichématig lijkt, maar dat wordt helemaal teniet gedaan! De karakters zijn geloofwaardig en de meeste goed uitgewerkt, vooral ook Eona's meester. De ene keer lijkt hij wreed, dan weer voel je begrip. Het geheel speelt zich af in een oosterse wereld. De twaalf draken zijn verbonden aan de dieren uit de Chinese dierenriem. Winnaar van de Aurealis Award for Best Fantasy Novel 2008. Eerder verscheen 'Blues voor Sirius'*. Vanaf ca. 15 jaar. Verberg tekst